මුඛ්‍ය අවස්ථාවකින් මුඛ්‍ය අවස්ථාවකට ගලා යන්නා වූ පූර්ව ජන්ම චිකිත්සාව අතිශයින් ම ප්‍රායෝගික හා සාර්ථක විධි ක්‍රමයක් වන අතර එහි දී වර්තමාන ජන්මය හා පූර්ව ජන්මයන් අතර වූ අදාළ සබඳතාව ගොනු කර ගැනීම සඳහා පැය ගණන් ගත නොවේ. බොහෝ විට මේ සඳහා අවශ්‍ය වනුයේ පැයකටත් අඩු කාලයක් විය හැකි ය. කෙසේ වතුදු මුඛ්‍ය අවස්ථා ප්‍රවාහය සවිස්තරාත්මක ස්වභාවයෙන් මිදී සාරය මත ම පදනම් වන බැවින් සම්භාව්‍ය රටාවේ දී මෙන් තොරතුරු තහවුරු කැර ගැනීම සඳහා ඇති ඉඩ කඩ සීමිත ය. මේ රටාවන් දෙක අතරින් රෝගියකු කවරකට අනුගත වේ දැයි අනාවැකි කිව නොහැකිමුත්, මේ ක්‍රමවේදයන් දෙක ම එක ලෙස ම සුවකාරක වන බව නම් නිසැකව ම කිව හැකිය.
අවසන් වශයෙන් කිව යුත්තේ සම්මෝහනය තුළ සිදු කැරෙන ප්‍රතිගමණය තුළින් පෙර ජන්මයන්හි මතක මතු කැර ගැනීම හැම දෙනාට ම කළ නොහැකි බව යි. පූර්ව ජන්ම ව්‍යසනයන් හෝ ඉන් වර්තමාන ජන්මයන්ට අදාළ වන්නා වූ වේදනා කැළැල්වල බලපෑම ලෝකයේ සෑම පුද්ගලයකුට ම සම සේ සිදු නො වේ. බොහෝ අවස්ථාවල දී රෝගියකු විසින් ඉලක්ක කළ යුත්තේ අතීතය නොව වර්තමානය යි. එතකුදු වුව මවිසින් බොහෝ රෝගීන්ට ස්වයං සම්මෝහනය හෝ භාවනා ශිල්ප ක්‍රම උගන්වනු ලබන්නේ, ඔවුන්ගේ එදිනෙදා ජීවිතයට ඉන් ලැබෙන විපුල ඵල සැලකිල්ලට ගනිමිනි.
රෝගියාට අවශ්‍ය වන්නේ, අනිද්‍රාව සුව කිරීම, අධි රුධිර පීඩනය අඩු කිරීම, බර අඩු කැර ගැනීම, දුම්පානය නතර කිරිම, ආසාදනයන්ට හා නිදන්ගත රෝගයන්ට එරෙහිව සටන්කිරීම සඳහා ප්‍රතිශක්තිකරණ පද්ධතිය ශක්තිමත් කිරීම, ක්ලමථය දුරලීම, සහනය හා අභ්‍යන්තර ශාන්තිය උදා කැර ගැනීම වැනි කවරක් හෝ වේවා ඒ සඳහා සිය ඉදිරි ජීවිත කාලය මුලුල්ලේ ම මේ ශිල්ප ක්‍රමයන් ඵලදායි ලෙසින් භාවිත කිරීමට ඔහුට අවස්ථාව සැලසේ.
තමනට අත් වන ප්‍රතිලාභ පසෙක ලා රෝගීන් විසින් සම්මෝහනය ප්‍රතික්ෂේප කරන අවස්ථා ද දක්නට ලැබෙන අතර බොහෝ විට මේ සඳහා හේතු වන සාධක ද මවිත කරවන සුළු ය.
වරක් මා යේල් වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ නේවාසික මනෝ වෛද්‍යවරයා ලෙස සේවය කරන සමයේ, ගුවනින් යාමේ භීතිකාවකින් පෙළුණු ව්‍යාපාරිකයෙක් මා වෙත යොමු කරනු ලැබී ය. එ කල මම, ඒකලක්ෂිත භීතිකාවන් හෙවත් ගුවන්ගමන්, රිය පැදවීම, සර්පයන් වැනි එක් නිශ්චිත යමක් කෙරෙහි ඇති වන භීතිකාවන් සම්මෝහන ප්‍රතිකාරය තුළින් සුව කළ හැකි යේල් වෛද්‍ය මධ්‍යස්ථානයේ සිටි අතලොස්සක් වූ ප්‍රතිකාරකයන් අතරින් එක් අයෙක් වීමි. මේ ව්‍යාපාරිකයාගේ කටයුතු වල ස්වභාවය අනුව ඔහුට සෑහෙන තරම් ව්‍යාපාරික ගමන් බිමන් යෙදී තිබිණ. ඒ වන විට ඔහුට මේ සඳහා භාවිත කළ හැකි වූයේ භෞමික ප්‍රවාහන සේවාවන් පමණක් හෙයින් මේ භීතිකාව යටපත් කර ගැනීමේ පැහැදිලි අවශ්‍යතාවක් ද ඔහුට තිබිණ.
මම ප්‍රවේශමෙන් සම්මෝහන පරිපාටියක් සැලසුම් කළෙමි. ඔහු සුව කළ හැකි බවට හා එම භීතිකාව නිසා ඔහු තවදුරටත් අසරණ නොවන බවට විශ්වාසය ද සුබවාදී බලාපොරොත්තු ද ඔහු තුළ දල්වා ලීමි. මේ සුව කිරීම නිසා ඔහුගේ ව්‍යාපාරික කටයුතුවලට සිදු වන යහපතට අතිරේකව ලෝකයේ දුර ඈත පිහිටි අතිශයින් විරල, විචිත්‍ර ස්ථාන වෙත විනෝද සංචාරයේ යෙදීමට හැකි වන බව ද මම ඔහුට සහතික කොට කියා සිටියෙමි. ඔහුගේ මුළු මහත් ජීවන රටාව ද ජීවිතයේ ගුණාත්මක ස්වභාවය ද මේ නිසා අභිවෘද්ධියට පත් වනු ඇත.
ඔහු කල්පනාකාරී දුක්මුසු බවකින් යුතුව ඔරවා ගෙන සිටියේ ය. කාලය ලැසිව ගලා ගියේ ය. ඔහු මේ සම්බන්ධයෙන් මීට වඩා ප්‍රබෝධමත් නොවන්නේ මක් නිසාද ?
“බොහොම ස්තුතියි! දොස්තර මහත්මයා.” අවසන ඔහු කීය.
“මම මේ ප්‍රතිකාරය නොගෙන ඉන්නම්.”
මේ පිළිතුරෙන් මම වික්ෂිප්ත වූයෙමි. මීට පෙර මෙවන් රෝග නිමිති ඇති බොහෝ රෝගීන්ට මවිසින් සාර්ථකව ප්‍රතිකාර කරනු ලැබූ අතර කිසි විටෙක ඔවුන් විසින් මගේ සහය ප්‍රතික්ෂේප කරනු නොලැබිණ.
“ඇයි? ” මම ඇසුවෙමි. “ඇයි ඔබට සනීප වෙන්න අවශ්‍ය නැත්තෙ ? ”
“හේතුව දොස්තර මහත්තයෝ මම ඔබව විශ්වාස කරන එක යි.... ඇත්තටම ඔබ මාව සනීප කරාවි. එතකොට මට අහසින් යන්න තියෙන බය නැතිව යාවි. ඉන් පස්සෙ මොකද වෙන්නෙ... මම බය නැති ව ගිහින් අහස්යානයට නගීවි. අන්තිමට ඒක උඩට ගිහින් කඩා වැටුනා ම මට යන්න වෙන්නෙ පරලෝකෙට තමා..... අනේ ඒක නැතුවාට කාරියක් නෑ. බොහොම ස්තුතියි!”
මීට එදිරි ව ප්‍රතිතර්කයන් මා වෙත නො වූ අතර හේ සිය භීතිකාව ද රැගෙන මගේ කාර්යාලයෙන් නික්ම ගියේ සුහදශීලී අයුරිනි. එහෙත් සැකයක් නැති ව ඔහු අදත් යහතින් දිවි ගෙවයි.
ඉදින්, මම මිනිස් සිත පිළිබඳ බොහෝ කාරණා ද එහි ප්‍රතිරෝධයන් හා ප්‍රතික්ෂේපයන් පිළිබඳ ව ද වඩ වඩාත් ඉගෙන ගන්නට වීමි.
ඔහු කල්පනාකාරී දුක්මුසු බවකින් යුතුව ඔරවා ගෙන සිටියේ ය. කාලය ලැසිව ගලා ගියේ ය. ඔහු මේ සම්බන්ධයෙන් මීට වඩා ප්‍රබෝධමත් නොවන්නේ මක් නිසාද ?
“බොහොම ස්තුතියි! දොස්තර මහත්මයා.” අවසන ඔහු කීය.
“මම මේ ප්‍රතිකාරය නොගෙන ඉන්නම්.”
මේ පිළිතුරෙන් මම වික්ෂිප්ත වූයෙමි. මීට පෙර මෙවන් රෝග නිමිති ඇති බොහෝ රෝගීන්ට මවිසින් සාර්ථකව ප්‍රතිකාර කරනු ලැබූ අතර කිසි විටෙක ඔවුන් විසින් මගේ සහය ප්‍රතික්ෂේප කරනු නොලැබිණ.
“ඇයි? ” මම ඇසුවෙමි. “ඇයි ඔබට සනීප වෙන්න අවශ්‍ය නැත්තෙ ? ”
“හේතුව දොස්තර මහත්තයෝ මම ඔබව විශ්වාස කරන එක යි.... ඇත්තටම ඔබ මාව සනීප කරාවි. එතකොට මට අහසින් යන්න තියෙන බය නැතිව යාවි. ඉන් පස්සෙ මොකද වෙන්නෙ... මම බය නැති ව ගිහින් අහස්යානයට නගීවි. අන්තිමට ඒක උඩට ගිහින් කඩා වැටුනා ම මට යන්න වෙන්නෙ පරලෝකෙට තමා..... අනේ ඒක නැතුවාට කාරියක් නෑ. බොහොම ස්තුතියි!”
මීට එදිරි ව ප්‍රතිතර්කයන් මා වෙත නො වූ අතර හේ සිය භීතිකාව ද රැගෙන මගේ කාර්යාලයෙන් නික්ම ගියේ සුහදශීලී අයුරිනි. එහෙත් සැකයක් නැති ව ඔහු අදත් යහතින් දිවි ගෙවයි.
ඉදින්, මම මිනිස් සිත පිළිබඳ බොහෝ කාරණා ද එහි ප්‍රතිරෝධයන් හා ප්‍රතික්ෂේපයන් පිළිබඳ ව ද වඩ වඩාත් ඉගෙන ගන්නට වීමි.
